Wydane po ośmioletniej ciszy „Fetch The Bolt Cutters” to dobra okazja do podsumowania całego dorobku Fiony Apple, szczególnie że dotychczas była u nas skandalicznie pomijana w recenzjach.

Kontynuujemy przegląd albumów The Cure, przechodząc do późnej twórczości Roberta Smitha.

Z okazji niedawnych sześćdziesiątych urodzin Roberta Smitha oraz czterdziestolecia „Three Imaginary Boys”, prezentujemy pierwszą część przeglądu albumów The Cure.

Finał serii, a w nim: mroczna strona Paula, materiał kontemplacyjny, patchworkowy muzak, hołdy dla standardów, no i konstatacja staruszka na fleku: balsamacja to zajebisty wynalazek.

W odcinku trzecim Paul gubi się w studiu Padghama, po czym zatraca się w ponownie – w rozpamiętywaniu Elvisa. Następnie kuma się z innym Elvisem, pisze ostatni wielki przebój i wraca do genezy nazwy macierzystego zespołu (coś tam z płonącym plackiem).

Kurz wzniesiony w powietrze przez premierę „After Hours” opadł już jakiś czas temu, ale skoro Abel wciąż wrzuca do internetu teledyski zasilające uniwersum wykreowane na potrzeby tego albumu, nie jest jeszcze za późno, aby o nim napisać.

Charakterystyczne dla Zespołu Sztylety balansowanie między ciszą a hałasem idealnie ze sobą współgra.

„Punisher” jest lepsze od wszystkiego, w czym Phoebe Bridgers maczała do tej pory palce.

Wielopoziomowe kompozycje, muzyczny konglomerat: to właśnie Brendan Eder Ensemble.

„Mutable Set” to dzieło spójne, dojrzałe, aktualne i przejmujące.

Nowy album składu Vysoké Čelo stanowi powrót do brzmień, które najczęściej kojarzymy z tym zespołem: kosmos i folk, synthy i akustyka. „Űrkutatás” to zdecydowanie coś na co czekaliśmy.

To miał być tekst o najnowszym, trzecim już studyjnym albumie Soko, którego premierę planowano na 12 czerwca. Albumu jednak nie ma, ale tekst jest.