Have A Nice Life - Sea of Worry

Trzecia płyta Have A Nice Life jest dziełem konsekwentnym: łatwo wyczuć na niej klimat obecny zarówno na „Deathconciousness”, jak i na „The Unnatural World”. Echa pierwszej płyty słychać w takich kawałkach, jak „Bloodhail” i „Deep, Deep”. HANL sięga tu do korzeni post-punka i jego gotyckiej odnogi; jest mrocznie, ale to mrok gniewu bądź frustracji. Dopiero „The Unnatural World” prezentuje mrok smutku, depresji, który owszem, był też niejako obecny wcześniej, ale to właśnie tutaj odsłania się w pełnej okazałości. Jeżeli „Deathconciousness” było epitafium, to „The Unnatural World” można określić mianem soundtracku procesji pogrzebowej, z przebudzeniem we wnętrzu trumny włącznie. Oba te wątki są obecne na „Sea of Worry”, z tym, że tutaj mamy do czynienia z mozolnym procesem wygrzebywania się spod ziemi.