[Kemado; 2003]

Dokładnie rok temu na rynku pojawił się debiutancki longplay zespołu Elefant (w domyśle: "Słoń) - "Sunlight Makes Me Paranoid". Dziś, w chwili gdy wytwórnia Kemado przygotowuje reedycję tego wydawnictwa, powracamy do roku 2003 oraz do tegoż właśnie albumu.

Słoń ma długą trabę

Ten na pewno nie jest słoń...

Elefant wypłynął na falach wywołanych debiutem Interpolu. I choć duch popu zdecydowanie wziął u nich górę nad rewitalizowanym przez nowojorczyków curtis'owskim podejściem do muzyki, zespołowi udało się nie przekroczyć granicy kiczu i zbyt nachalnej komercyjności. Nie da się jednak zaprzeczyć, iż "Sunlight Makes Me Paranoid" to album pełen górnolotnych, mniej lub bardziej banalnych wyznań miłosnych, i pod tym względem zwyczajnie kuleje. Znacznie bardziej ciekawie przedstawia się natomiast od strony gatunkowej. Jest swoistym wagonem w trasie wiodącej przez najbardziej charakterystyczne zakątki lat '80. Od stacji Joy Division, do stacji wczesnego The Church. Po jednej stronie zasiadają czteroakordowe gitary oraz nieśmiertelne "pa, pa, pa, pa" w chórkach. Po drugiej zaś, coś dla miłośników post-rockowych, chłodnych brzmień. Zdecydowana rytmika bębnów i stonowanych gitar oraz muskanie refrenów syntetyką klawiszy. Od szybkiego tempa pierwszysch kompozycji ("Make Up", "Now That I Miss Her"), album wykazuje powolną tendencję spadkową. Końcowe utwory są już samotnymi wysepkami melancholii ("Static On Channel 4"). Z ów tygla antagonizmów wyłania się produkt bardzo przystępny. Rewelacją jest kompozycja tytułowa - rozmarzony wokal, falująca gitara i stałe wsparcie elektronicznego szumu. Udane utwory znane z EP-ki ("Annie", "Bokkie") poddano ponadto studyjnej obróbce, dodając im pulsującej przebojowości i dynamiki, pozbawiając za to intymności i ambicjonalnego charakteru. Wymiana ewidentnie niekorzystna. Słoń stracił na wadze.

Pechowy cykl wydawniczy Kemado sprawił, iż "Sunlight Makes Me Paranoid" po niesprawiedliwych porównianiach z "Turn On The Bright Lights" stanie niejako w szranki z "Antics". I choć przegra po raz kolejny, to warto zapamiętać go jako godnego przeciwnika. Cóż, ktoś tu po prostu ma dłuższą trąbę.

• Tweetnij