[Southern Lord Recordings Inc.; 13 kwietnia 2019]

Zacznę może od tego, iż tekst ów będzie stosunkowo krótki. Uznajmy to za specyficzny komentarz do zawartości nowego krążka Amerykanów: w wielu sytuacjach to właśnie cisza stanowi najadekwatniejszą reakcję.

Tak się bowiem składa, że o „Life Metal” ciężko jest napisać coś więcej ponadto, że mamy tu do czynienia z nową płytą Sunn O))). Nie żebym nie chciał, ale wiecie – każdy, kto zna Sunn O))) wie, jak Sunn O))) grają. Tutaj otrzymujemy symboliczną powtórkę z rozrywki; może w nieco innych proporcjach, gdyż na „Life Metal” gitary zdają się być jeszcze wyraźniej zaakcentowane. Sęk w tym, że rozciągnięte, mocarne riffy od zawsze były domeną grupy. Zresztą nie tylko jej jednej; wszakże Sunn O))) to dla mnie takie silniej uduchowione Earth.

Nie mam nikomu za złe, że „Life Metal” wpada jednym uchem, a drugim wypada – uznajmy to za konsekwencją faktu, że zdążyłem się poprzednich krążków Słońca już trochę nasłuchać. Zdaję sobie sprawę, że obrana przez grupę estetyka wykazuje małą tolerancję na eksperymenty: ta muzyka zasadniczo musi brzmieć w określony sposób, gdyż w przeciwnym wypadku ekipa zawiodła by swoich wiernych fanów. Problem w tym, że ktoś, kto Sunn O))) ceni, ale nie jest na punkcie grupy zakręcony, raczej nic tu dla siebie nie znajdzie.

Chyba że to akurat ta płyta poruszy jego duszę. Ale wiecie, emocje to już strasznie subiektywna sprawa. Rozumiem więc, że tak jak mnie rok temu porwał ogólnie średnio przyjęty „Conquistador” Dylana Carlsona, tak i kogoś może porwać „Life Metal”. Dla reszty krążek ten będzie najprawdopodobniej przyzwoitym jednostrzałowcem.

• Tweetnij