[Seven Sons; styczeń 2010]

Paweł Sajewicz – mój mentor na drodze powrotnej do zapomnianej i obskurnej czynności słuchania nowej muzyki – przydzielając mi EP-kę Glitter Bones, sklasyfikował ją jako chillwave. Tymczasem moje skojarzenia są bardziej odległe (a może bliższe?). Słuchając „Returning The Magic”, nie sposób uwolnić się od wrażenia przemożnego wpływu Animal Collective – i to tego późnego Animal Collective, szczególnie górującego nad „Race To Heaven”. Reszta płyty majestatycznie płynie w psych-popowym glucie, raz to przywołując Briana Eno z okolic „Another Green World”, innym razem upominając się o debiut A Sunny Day In Glasgow. Piękną melodię i zadatki na coś więcej ma rozmarzony „Erial Celestial Vision”, najbardziej wyrazisty fragment w tym trochę pozbawionym kręgosłupa wydawnictwie. Bardziej zapowiedź niż skończone dzieło, „Returning To Magic” zdobywa kilka punktów w kategorii melodie i koniec końców nie jest to rzecz zupełnie do zapomnienia.

• Tweetnij